¿Canto de difícil e para unha persoa perder un ser querido?¿E para unha nena de tan só seis anos?
Isto e o que interpreta no seu filme Carla Simón, directora española que a través do seu impactante filme ábrenos o seu corazón e nos mostra a complicada época que tivo que pasar para superar a morte da sua nai, e o mais duro, a crecer.
Sentín a enorme necesidade de expoñer a miña opinión sobre esta película, xa que considérome unha gran fan do cine en xeral, e poucas películas, han conseguido facerme sentir tantas emocions e recordos como foi no caso de "Verano 1993". Quizáis é a vida de Frida que experimentou situacións na súa vida similares a miña, ou a estética de filme italiano coa sensibilidade dunha pelicula francesa que tanto me gustan,... Sexa o que sexa, esta peza e maravillosa, xa que a directora non pretende contarnos a historia, se non, que nos mesmos a sintamos como nosa.Quero destacar que e totalmente normal que non lle guste a todo o mundo, porque este tipo de películas so poden entendela persoas con unha gran sensibilidade, pero en todo caso invítovoos a vela e disfrutala.
Un saudo :)
Comentarios
Publicar un comentario